Sempre intentan confundirme
a verdade cunha lei.
Parvo intento! Hai moitos anos
que a verdade ben a eu sei.

(As palabras dos galegos. Millán Picouto)

O vello e o neno


INFORMACIÓN

Título:O vello e o neno
Disco:Limiar (1979)
Letra:Darío Xohán Cabana
Música:Suso Vaamonde
Voz:Suso Vaamonde

ESCOITAR / DESCARGAR

CARÁTULA DO DISCO

O vello toconea
ó carón da fogueira.
O vello toconea
no escano da lareira.

O vento desatado
peta forte nas lousas.
O vento desatado
peta en tódalas cousas.

O lume de carballo
ronxe na chaminea.
O lume de carballo
érguese e charetea.

O carón del, o vello
toconea lembranzas.
O carón del, o vello
ten mortas as espranzas.

O neno está mirando
cómo o vello adormece.
O neno está mirando
os enseños que tece.

Nun intre, o vento aceso
con máis potencia crúa.
Nun intre, o vento aceso
na chaminea brúa.

A lapa da fogueira
faise algo máis cansiña.
A lapa da fogueira
parece ir morrer axiña.

Entón, o vello fala
e di o seu consello.
Entón, o vello fala
e o neno escoita ó vello.

Non deixes que se apague
o lume do fogar.
Non deixes que se apague,
pois hai leña no unllar.

Non deixes que se apague,
que nos imos xear.
Non deixes que se apague
o lume do fogar.

Para facer unha nova busca, preme aquí.